- CONSECRANEI
- CONSECRANEIapud Capitolin. in Gordianis, c. 14. Haec ubi comperit Maximinus, statim cohortatus est milites hôc genere contionis: Sacrati commilitones, imo etiam mei consecranei, et quorum mecum plerique etc. idem est, ac Commilitones, sive eorundem sacrorum participes. Tertullian. Apologet. c. 16. Sed et qui crucis nos religiosos putat, consecraneus erit noster, cum lignum aliquod propitiatur. Amavit medii temporis Latinitas hanc nominum formam. Sacraneus exstat in veter. Inscr. ubi SACRANEA. DEAE CER ERIS. pro sacrata etc. VIde Casaubon. Not. ad loc. et supra Commilitones.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.